Wyszukiwanie

To dzień spoczynku Jezusa w grobie. Trwamy przy grobie Pańskim w modlitewnej zadumie, skupieniu i poście. Toczas oczekiwania na Zmartwychwstanie. W kościołach odbywają się święcenia pokarmów, które spożyjemy w Wielkanocną Niedzielę. Wieczorem rozpoczyna się Wigilia Paschalna.

Wigilia Paschalna jest początkiem świętowania zmartwychwstania Chrystusa. Składa się z czterech części, z których każda odwołuje się do innego symbolu nowego życia - światła, słowa, wody i uczty. Liturgia rozpoczyna się od poświęcenia ognia oraz paschału - świecy symbolizyjącej Zmartwychwstałego.Paschał zapalony od poświęconego ognia wnosi się do ciemnego kościoła. Wierni odpalają od niego świece.W orędziu wielkanocnym Exsultet (weselcie się) Kościół wychwala Boga za cud Wielkanocy. Liturgia słowa jest bardzo rozbudowana. Przed Ewangelią rozbrzmiewa uroczysty śpiew "Alleluja". Po homilii zaczyna się liturgia chrzcielna. Odśpiewana zostaje Litania do Wszystkich Świętych, następuje błogosławieństwo wody chrzcielnej, podczas którego paschał zanurza się w wodzie chrzcielnej. Wierni z zapalonymi świecami odnawiają przyrzeczenia chrzcielne. Ostatnią częścią celebracji jest liturgia eucharystyczna.

To dzień męki i śmierci naszego Zbawiciela. Chrześcijanie zachowują ścisły post. W kościołach odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej, ale głównym punktem dnia jest liturgia Męki Pańskiej. W centrum zarówno liturgii, jak i całego dnia jest krzyż Chrystusa. Powinniśmy koncentrować się nie tyle na samym cierpieniu Chrystusa, ile na jego miłości. Nie adorujemy cierpienia, lecz Miłość. Czcimy krzyż jako znak zwycięstwa nad śmiercią, grzechem i ciemnością.

Wielkopiątkowa liturgia zaczyna się nietypowo. Kapłan wychodzi w milczeniu do ołtarza. Po dojściu do stopni pada na twarz, w geście najwyższego uniżenia przed tajemnicą, którą mamy rozważać. Wszyscy obecni w kościele klękają. Ta chwila przejmującej modlitewnej ciszy uświadamia nam, że wchodzimy w tajemnicę, która nas przerasta, wobec której brakuje słów. Następuje liturgia słowa, której centralnym punktem jest opis Męki Pańskiej według św. Jana. Apostoł przedstawia ukrzyżowanie Jezusa jako drogę królewskiego wywyższenia. Po homilii odbywa się uroczysta, rozbudowana modlitwa wiernych. U stóp krzyża Kościół modli się za cały świat. Druga część wielkopiątkowej liturgii to adoracja krzyża. Kapłan wnosi zasłonięty krzyż nawą od wejścia do ołtarza. Zatrzymuje się, odsłania jego część i śpiewa: "Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata". Zgromadzenie odpowiada: "Pójdźmy z pokłonem". Potem celebrans odsłania kolejną część krzyża, powtarzając te same słowa. Za trzecim razem ukazuje cały krzyż. Oddanie czci krzyżowi jest naszą odpowiedzią na miłość Boga. Do krzyża podchodzą w procesji kapłan, służba kościelna i pozostali wierni. Składają pocałunek wdzięczności na drzewie krzyża. Po adoracji krzyża następuje Komunia święta. Rozdziela się ją z hostii konsekrowanych w Wielki Czwartek. Przyjmujemy Ciało Chrystusa za nas wydane. Liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Grobu Bożego. Monstrancja jest przykryta białym welonem na pamiątkę całunu, w który owinięto martwe ciało Jezusa. Przez ten wieczór i dzień następny będziemy Go adorowali w znaku Eucharystii.

Droga Krzyżowa przygotowana przez zespół regionalny "Mali Bystrzanie" i scholę.

Adoracja młodzieży o godzinie 24 prowadzona przez klasy III gimnazjum.

To dzień ustanowienia sakramentów: Eucharystii i kapłaństwa.

Wieczorem odprawia się Mszę Wieczerzy Pańskiej, która rozpoczyna Triduum Paschalne. Ta Eucharystia jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew, ofiarował je Ojcu, dał Apostołom do spożycia oraz nakazał im powtarzanie tego niezwykłego znaku. Na zakończenie wielkoczwartkowej Eucharystii Ciało Chrystusa przenosi się do ciemnicy. Podkreśla to fakt, że Jezus spędził tę noc w więzieniu. Wieczorna adoracja Najświętszego Sakramentu jest wyrazem wdzięczności za Eucharystię, jest też czuwaniem w Ogrójcu z Chrystusem, zmagającym się z ludzkim lękiem przed bólem i śmiercią. Tabernakulum pozostaje puste i otwarte, gaśnie wieczna lampka.

Wielkoczwartkowa liturgia zachęca nas do dziękowania Chrystusowi za sakrament Eucharystii i sakrament kapłaństwa. Gest umycia nóg opisany przez św. Jana przypomina o przykazaniu braterskiej miłości. W Eucharystii karmimy się Bożą miłością, którą sami mamy dawać innym.

Święta

Piątek, Wielki Tydzień
Rok B, II
Wielki Piątek Męki Pańskiej

Licznik

Liczba wyświetleń:
5707253

Zegar